Ты жива еще,
моя старушка?
Жив и я. Привет тебе, привет!
Пусть струится над твоей избушкой
Тот вечерний несказанный свет.
Пишут мне, что ты, тая тревогу,
Загрустила шибко обо мне,
Что ты часто ходишь на дорогу
В старомодном ветхом шушуне.
И тебе в вечернем синем мраке
Часто видится одно и то ж:
Будто кто-то мне в кабацкой драке
Саданул под сердце финский нож.
Ничего, радная! Успокойся.
Это только тягостная бредь.
Не такой уж горький я пропойца,
Чтоб, тебя не видя, умереть.
Я по-прежнему такой же нежный
И мечтаю только лишь о том,
Чтоб скорее от тоски мятежной
Воротиться в низенький наш дом.
Я вернусь, когда раскинет ветви
По-весеннему наш белый сад.
Только ты меня уж на рассвете
Не буди, как восемь лет назад.
Не буди того, что отмечталось,
Не волнуй того, что не сбылось, –
Слишком раннюю утрату и усталость
Испытать мне в жизни привелось.
И молиться не учи меня. Не надо!
К старому возврата больше нет.
Ты одна мне помощь и отрада,
Ты одна мне несказанный свет.
Так забудь же про свою тревогу,
Не грусти так шибко обо мне.
Не ходи так часто на дорогу
В старомодном ветхом шушуне.
1924 |
Hidupkah kau masih,
ibuku tersayang?
Aku hidup. Salam kepadamu, salam!
Biar sinaran malam yang bermaya
Di atas gubukmu tidak kunjung padam.
Kudapat tahu kau resah seraya
Merasa rindu amat padaku
Serta sering turun ke jalanraya
Diselimuti kot luaran tuamu.
Dan di senja di malam biru itu
Kau sentiasa nampak yang bukan-bukan.
Seakan dalam perkelahan situ
Jantungku ditekak pisau yang tajam.
Jangan ambil berat, tenangkan diri.
Ini hanya mimpi yang seram.
Ku anakmu kandung, bukanlah anak tiri
Supaya mati tak sampaikan padamu salam.
Aku tetap lembut bagai biasa
Dan citaku tetap bagai sudah-sudah
Agar seberapa segera yang boleh tiba masa
Pulang ke rumah kita itu yang rendah.
Aku pulang bila dusun kita lagi
Bermekar putih seperti kapas.
Hanya jangan kau bangunkanku terlalu pagi
Sebagaimana lapan tahun yang lepas.
Jangan bangunkan cita-cita yang berlalu,
Jangan resahkan hal yang tidak terkabul.
Terlalu banyak kekecewaan bertalu-talu
Aku derita di hidupku yang masygul.
Serta jangan ajarkan ku berdoa lagi,
Tak usah memutarbalikkan masa laluku.
Syukurlah restu dan berkat yang kau bagi,
Kau sajalah cahaya mataku.
Jadi janganlah kau resah seraya
Merasa amat rindu padaku.
Jangan sering turun ke jalanraya
Diselumuti kot luaran tuamu. |
