Цвет статуи Свободы - он все
мертвенней,
когда, свободу пулями любя,
сама в себя стреляешь ты, Америка.
Ты можешь так совсем убить себя!
Опасно выйти в мире этом дьявольском,
еще опасней - прятаться в кустах,
и пахнет на земле всемирным Далласом,
и страшно жить, и стыден этот страх.
Кто станет верить в сказку лицемерную,
когда под сенью благостных идей
растет цена на смазку револьверную
и падает цена на жизнь людей?!
Убийцы ходят в трауре на похороны,
а после входят в дельце на паях,
и вновь колосья, пулями наполненные,
качаются в Техасе на полях.
Глаза убийц под шляпами и кепками,
шаги убийц слышны у всех дверей,
и падает уже второй из Кеннеди…
Америка, спаси своих детей!
Когда с ума опасно сходит нация,
то от беды ее не исцелит
спокойствие, прописанное наскоро.
Ей, можеть быть, одно поможет - стыд.
Историю не выстираешь в прачечной.
Еще таких машин стиральных нет.
Не сходит вечно кровь!
О, где он прячется,
стыд нации, как будто беглый негр?!
Рабы - в рабах. Полно убийц раскованных.
Они вершат свой самосуд, погром,
и бродит по Америке Раскольников,
сойдя с ума, с кровавым топором.
Эй, старый Эйби, что же люди делают,
усвоив подло истину одну,
что только по поваленному дереву
легко понять его величину.
Линкольн хрипит в гранитном кресле
ранено.
В него стреляют вновь! Зверье - зверьем.
И звезды,
словно пуль прострелы рваные,
Америка, на знамени твоем!
Восстань из мертвых, столько раз убитая,
заговори, как женщина и мать,
восстань, Свободы статуя пробитая,
и прокляни свободу убивать!
Но к небу, воззывая о растоптанности,
не отерев кровавых брызг с чела,
свое лицо зеленое утопленницы,
ты, статуя Свободы, подняла...
1968
|
|
|
Warna Patung Kebebasan semakin pucat mati:
Amerika yang cintakan kebebasan dengan peluru,
menembak pada diri sendiri.
Beginilah kau boleh membunuh diri langsung!
Berbahaya keluar rumah di dunia jahanam itu,
lebih berbahaya menyembunyikan diri -
dunia itu berbau Dalles,
kita takut hidup, ketakutan itu memalukan.
Siapa akan percaya akan dongeng hipokrit,
bila di bawah gagasan yang mulia
harga senjata api meningkat,
harga kehidupan manusia menurun?!
Para pembunuh menyatakan takziah,
kemudian teruskan usaha yang keji,
dan bulir gandum di ladang Texas bergoyang
diisikan dengan peluru juga.
Mata pembunuh nampak dari bawah topi,
langkah pembunuh terdengar di semua pintu,
dan Kennedy kedua sudah gugur…
Amerika, selamatkan anak-anakmu!
Bila seluruh bangsa menjadi gila,
kegilaan itu tak mungkin dirawat
dengan resepi ketenangan yang diberi cepat.
Hanya rasa malu boleh menolong.
Sejarah tak mungkin dibasuh di dobi.
Belum ada mesin cuci macam itu.
Darah tak tercuci tetap nampak!
Oh, di manakah rasa malu bangsa?
Bersembunyi seperti pelarian orang Negro?!
Hamba dalam hamba. Pembunuh berleluasa.
Mereka main hakim sendiri,
dan Raskol'nikov* gila mengembara
di Amerika dengan kapak berdarah.
Hei, AB tua, apa buat orang itu
yang mengerti satu hal sahaja:
pokok boleh diukur dengan senang
hanya selepas ditebangnya.
Lincoln yang cedera merintih di kerusinya granit.
Ianya ditembak semula! Binatang tetap binatang.
Dan bintang-bintang
di benderamu, Amerika,
seperti lubang daripada peluru.
Bangunlah, Patung Kebebasan,
bangkitlah selepas banyak kali terbunuh,
cakaplah selaku ibu dan perempuan,
dan mengutuk kebebasan membunuh!
Tetapi dengan menadah tangan ke langit,
meminta-minta belas kasihan,
dengan tak membasuh percikan darah dari muka,
kau, Patung Kebebasan, hanya tengok
dengan mukamu yang hijau seperti orang lemas...
Translated by V.A. Pogadaev
|
|
