Чародейкою Зимою Околдован, лес стоит - И под снежной бахромою, Неподвижною, немою, Чудной жизнью он блестит. И стоит он, околдован, - Не мертвец и не живой - Сном волшебным очарован, Весь опутан, весь окован Легкой цепью пуховой... Солнце зимнее ли мещет На него свой луч косой - В нем ничто не затрепещет, Он весь вспыхнет и заблещет Ослепительной красой. 31 декабря 1852

Door de wintergeest bezworen Staat het stille bos verstijft, Onder een sneeuwdek verloren, Onbeweeglijk, haar stem bevroren, Maar de wonderlijke luister blijft. Roerloos staat het bos bevangen, Ongestorven, het leven niet verloren. Door een toverdroom gevangen, Geketend in magische dwangen Van vederlichte donzenkoorden. Hoe de winterzon ook schittert, Haar spiegelend licht verspreidt. Stokstijf, zonder dat het siddert Opvlamt en voluit glinstert In oogverblindende schoonheid. Vertaling: Johan Evers © (22 november 2002)

Перевод на немецкий язык